Oczekując na…

To wszystko działo się tak niedawno. Brzuch, kilogramy,  pierwsze kopniaki, ból pleców, ogromna radość i jeszcze większy strach. Walka o życie, wędrówki od lekarza do lekarza, kosmiczne kolejki i przymus patrzenia na cierpienie dzieci. To było trudne, a wszystkie traumatyczne przeżycia przyćmiły radość z ciąży i posiadania dziecka.

Pytania
Ślubny jest jedynakiem i zawsze marzył o dwójce dzieci; chciał by nasza istotka miała kogoś, na kogo można liczyć, zwierzyć się i dzielić radość. W końcu zaczął temat, rodzina napierała pytaniami – a ja z każdym “kiedy następne?” byłam coraz bardziej zniechęcona. Chciałam pójść do pracy, coś robić, dokładać się do budżetu; taka już jestem. W końcu postanowiliśmy, że spróbujemy i jeśli przed 30-stką nie dorobimy się drugiej ciąży, to zrezygnujemy. Udało się już w pierwszym cyklu i teraz mogę się pochwalić półmetkiem.

Strach
Pierwsza ciąża była dla mnie nowością, czymś nieznanym i niezwykłym. Nie miałam pojęcia co mnie czeka, jak będzie wyglądał poród i życie po nim. Teraz moja świadomość wprowadziła mnie w strach. Ciąża z Oliwierem była spokojna: nie miałam żadnych objawów poza rosnącym brzuszkiem. Żadnych mdłości, bólu brzucha, wymiotów i innych cudów, z którymi zmagały się moje koleżanki. Teraz zaczęło się potworną zgagą, nieustannym bólem brzucha, wilczym głodem, migreną i zmęczeniem nie do okiełznania. Boję się – kiedyś nie miałam świadomości tych wszystkich chorób, wad, które mogą dotknąć moje dziecko. Nie zdawałam sobie sprawy z komplikacji, zagrożeń, efektów zwykłego przeziębienia.

Oliwy do ognia strachu dolewał fakt, że mam dwie przyjaciółki w najbliższym otoczeniu, które straciły swoje maleństwa koło 12tc tuż przed tym, gdy na moim teście pojawiły się dwie kreski. Drżałam każdego dnia, od badania do badania szukałam u siebie niepokojących objawów. Nie mogłam pozbyć się myśli, że znowu będzie coś nie tak z sercem, że będziemy musieli drugi raz przejść przez to wszystko.

Oczekiwania
“Najważniejsze by było zdrowe” to rzecz naturalna i oczywista – nie trzeba mi tych słów powtarzać przy każdej rozmowie o dziecku. Marzę o córce, nie będę tego ukrywać. Pewnie przeżyję małe rozczarowanie, gdy usłyszę, że to jednak chłopak – ale czy przez to będę go mniej kochać?

Drżę przed kolejnym badaniem, modlę się by usłyszeć, że wszystko jest dobrze. Nie czekam na wątpliwości i dodatkowe badania. Liczę na szwajcarską służbę zdrowia, pokładam w niej spore nadzieje choć wiem, że przeznaczenia nie zmienię. Jeśli coś ma się wydarzyć, to nie zatrzymam tego.

Każda ciąża jest inna
W 14tc okazało się, że berbeć nr 2 nie ma żadnych poważnych wad, echo serca nie wykazało zaburzeń na tym etapie ciąży. Odetchnęłam… troszkę.

Mówi się, że każda ciąża jest inna bo i każda kobieta jest inna na różnych etapach życia, zmienne są też warunki danej ciąży, a o jej przebiegu decydować może dosłownie wszystko. Nigdy niczego do końca nie można być pewnym, ale jedno wiem na 100%: ten rok zakończy się dla nas najpiękniejszym prezentem gwiazdkowym, jaki mogliśmy sobie wymarzyć.