Wyłącz bajkę, poczytaj dziecku!

Nie da się ukryć, że w dzisiejszych czasach część rodziców woli włączyć dziecku bajkę, wręczyć tablet lub telefon i mieć spokój. Czytanie bowiem wymaga od nas sporego zaangażowania i czasu, a na jego brak ciągle narzekamy. Jak jednak wygospodarować chwilę na wspólną lekturę? Dlaczego warto rzucić wszystko i poczytać dziecku?

Kiedy zacząć?
Czytać dziecku możemy już w momencie, gdy jeszcze nie ma go na świecie. Myślisz, że to bez sensu? Przecież często zwracasz się do maluszka, który mieszka w brzuchu – ALE – czytając zmieniasz ton głosu, dostosowujesz się do treści książki. Mówisz do dziecka ale inaczej. Tak, jak dziecko zapamiętuje muzykę, tak też zapamięta czytane mu bajki. Przygodę tą warto rozpocząć od rymowanek, są dźwięczne i przyjemne dla ucha – zobaczysz jak szybko nauczysz się ich na pamięć. To tylko plus! Później, gdy maleństwo przyjdzie na świat, nie będziesz musiała sięgać po książki z noworodkiem na rękach. Wyrecytujesz mu zapamiętane wersy, a do czytania przejdziesz później.

Jak znaleźć chwilę?
Tak, jak czytanie do brzuszka nie będzie kłopotliwe, tak schody zaczną się gdy maluch się urodzi. Niewyspana, zmęczona mama, zawalona obowiązkami nie będzie myślała o dodatkowym zajęciu. Warto jednak wygospodarować parę minut i zafundować dziecku kontakt z literaturą. Jak wyżej wspomniałam; maluszkowi możemy recytować wyuczone wcześniej rymowanki (niektóre pewnie jeszcze ze szkoły pamiętasz, prawda?). Gdy niemowlę stanie się bardziej aktywne wystarczy ułożyć je na macie i wówczas sięgnąć po książkę – chociaż raz dziennie; zamiast mówić – poczytaj. Sama codzienne wieczorne czytanie wprowadziłam gdy Oliwier miał około roku – to do dziś jest jednym z obowiązkowych punktów wieczornego rytuału. Wiem, wiem: możesz przysłowiowo padać wieczorem na twarz, ale wierz mi: wspólne czytanie sprawi Ci taką samą radość jak dziecku (zwłaszcza, jeśli sięgniesz na początek po książeczki pisane wierszem).

Dlaczego warto czytać?

• Wspólne czytanie buduje więź między dzieckiem i rodzicami, pozwala skupić się na danej chwili bez komputera, telewizora czy tabletu. To świetna alternatywa dla krzyczącego telewizora, a jednocześnie wspaniała zabawa.
• Czytanie uspokaja i wycisza dlatego warto sięgać po książkę codziennie wieczorem przed snem. Dziecko żyje w ciągłym ruchu, otacza go mnóstwo rzeczy, dociera ogrom bodźców – wieczorna lektura wycisza, zmusza do skupienia się na jednej rzeczy i odrzucenia innych.
• Wspólne czytanie lub opowiadanie rozwija wyobraźnię. Pamiętam nasze początki z książką; Oli potrafił powiedzieć 1-2 zdania na temat danej ilustracji. Teraz fantazjuje, dyskutuje nad tym co mogło być przed chwilą, a co wydarzy się za moment. 
• Kontakt z książką rozwija słownictwo i nie da się temu zaprzeczyć! Sama widzę różnicę w zasobie słów między dziećmi, którym się czyta, a którym nie. Oliwier szybko zaczął operować trudnymi z pozoru zwrotami, przeznaczonymi dla świata dorosłych właśnie dzięki temu, że czytaliśmy mu dużo i rozmawialiśmy “na poziomie” bez ciuciania i przekręcania słów.
• Czytanie poprawia koncentrację, wymusza by skupić się tu i teraz na jednej czynności.
• Książki w sposób prosty i zrozumiały dla dziecka przekazują trudną wiedzę czy kwestie dla malucha niepojęte; zwłaszcza te dotyczące śmierci, adopcji, choroby itp.
• Książka kształtuje ciekawość świata, zachęca do zdobywania informacji i poszukiwania. 

Nasze typy – dla 4 latka
W naszym domu książek jest pełno; regał w pokoju Oliwiera pęka w szwach, książki wprowadzają się już do salonu i sypialni. Mamy jednak takie swoje 3 ulubione publikacje, po które sięgamy nader często.
Rok w lesie – rozwija wyobraźnię
To książka bez treści, za to wypełniona cudownymi ilustracjami. Niewątpliwie jedna z najbardziej znanych książek obrazkowych wśród rodziców. Lubimy po nią sięgać w ciągu dnia i opowiadać o losach poszczególnych zwierząt lub postaci z ilustracji. Książka rozwija wyobraźnię, brak treści bowiem pozwala na fantazjowanie – za każdym razem możemy opowiedzieć inną historię. Szata graficzna utrzymana w bajkowym, tajemniczym tonie zachęca do przeglądania. Oliwier teraz już sam opowiada co się  kim dzieje, coraz częściej też sięga po tę książkę i pokazuje ją braciszkowi. Choć dla Gabrysia ilustracje są jeszcze zbyt trudne, tak opowieści snute przez starszego brata sprawiają, że słucha z uwagą i zaciekawieniem.
Pełna recenzja książki tutaj. 

Niedoskonały pingwin – porusza trudny temat
Książka opowiada o wyróżniającym się, niepoważnym, zabawnym i nieco
uciążliwym pingwinku Kubusiu. Kubuś czuje się wyobcowany i
tak bardzo niedoskonały przez co ucieka ze stada. Na szczęście reszta szybko orientuje się jaka to
strata i rusza na poszukiwania zagubionego przyjaciela. Książka w jasny dla dziecka sposób mówi, że każdy jest wyjątkowy i niepowtarzalny. Nie wolno odtrącać innych przez to, że nie zachowują się lub nie wyglądają tak jak my. Książka wzbudza ciekawość tematu i zagłębianie się w kwestie odmienności. Oliwier bardzo ją lubi i za każdym razem współczuje pingwinkowi tak samo, gdy ten odchodzi ze stada.
Pełna recenzja książki tutaj. 

Księga tysiąca pomyłek – rozwija spostrzegawczość
Książka składa się z 4 części opowiadających o wyprawach czarodzieja w poszukiwaniu psotnika,
który sieje spustoszenie w świecie. Każda strona składa się z krótkiego
tekstu wprowadzającego i ilustracji pokrywającej całą kartkę. Opowiadania są zabawne i wciągające, a ilustracje po prostu hipnotyzują
małego czytelnika. Zadaniem czytelnika jest odnaleźć wszystkie psoty, czyli przedmioty, zdarzenia, reakcje, które nie mają prawa istnieć w prawdziwym świecie. W całej książce jest aż 1000 pomyłek i
faktycznie trzeba się solidnie napracować
by zauważyć niektóre z nich. Spodnie z trzema nogawkami, kaczka na
rolkach, koń z kocim ogonem czy smok z wymionami to tylko cztery z
wielkiej ilości anomalii z książki 🙂
Pełna recenzja książki tutaj.

A Wy, Drodzy Rodzice, czytacie swoim dzieciom codziennie?
Jakie są Wasze ulubione książki?